Het einde is in zicht

Toch nog even een blog schrijven en dit keer bijna 1 van de laatste. De afgelopen weken heb ik echt bijna niks gedaan gewoon mijn rust gehad en met de kids bezig geweest. Ik ben echt de dagen aan het aftellen dat ik weer in Nederland zal zijn met mijn vrienden en familie en het komt nu zo zo zo dichtbij. Precies vandaag is het nog 24 dagen en dan sta ik op Schiphol. 

Afgelopen zaterdag ben ik met de kinderen naar de voetbalwedstrijd van de oudste geweest en zat ik in de auto bijna te huilen. Ik zit namelijk in een fase waar ik gewoon klaar ben met het au pair zijn. Niet het werken met kinderen, want dat is nog steeds geweldig. Maar wel het feit dat ik 24/7 met de kinderen ben en ik mijn rust niet kan vinden. Het is soms zo dat ik de kinderen een straf geef door ze in time out te zetten en dat ze dan tegen de ouders gaan zeuren. Het is dan dat ik tegen het gehele gezin ben en dat is soms zo lastig om te doen, het is alsof ik een grote zus ben waarover ze aan het zeuren zijn tegen de ouders en de zin: "Danique is gemeen" wordt meerdere keren per dag door de kids uitgesproken. 

Zondag zat ik er even doorheen en voelde ik mij mentaal en fysiek niet klaar om iets te doen en ben ik dan ook de hele dag in bed geweest. Nog even met Colin gebeld en vooral mijn rust proberen te pakken.

Maandag hadden de kids hun laatste schooldag en in de middag hadden ze beide een feestje, dus voor mij was het vooral op en neer rijden. Dinsdag zijn we in de ochtend naar een trampoline park geweest en hebben we daarna wat ijs gegeten. Het was niet heel lekker weer dus hebben we in de middag wat spelletjes gespeeld binnen. In de avond had ik een meeting waar ik ben gaan bowlen met andere au pairs. 

Woensdag was het dan mijn verjaardag. In de ochtend werd ik wakker met vele mensen die mij een fijne verjaardag wenste en hoe lief dat natuurlijk is werd ik er ook wel verdrietig van. Waar ik normaal op mijn verjaardag met wat vrienden of familie ben voelde ik mij nu toch best wel alleen. De ochtend begon dan ook met Danique in tranen op bed. De kinderen en mijn houtmom waren wel zo lief om een ontbijt op bed te maken voor mij en zelfs een klein cakeje met een kaarsje erbij te doen. In de ochtend ben ik met alle kids buiten gaan bellenblazen (want dat is het eerste wat je doet als je 21 wordt) en daarna zijn we naar het park gegaan om daar verstoppertje te spelen. Voor lunch hadden we taco Bell en een film en daarna zijn we met zijn alle cupcakes gaan eten bij de bakkerij. Daarna was het tijd om even in het zwembad te springen en een groot watergevecht te houden. In de avond ben ik met wat meiden wat ijs gaan eten om toch nog een beetje mijn verjaardag te vieren.

Donderdag was een regenachtige dag en ben ik vooral binnen geweest met de kids. Dag van een film kijken en spelletjes spelen. Vrijdag heb ik het gezin in de avond afgezet op het vliegveld en zijn ze vertrokken naar California. Ik ben zelf even boodschappen gaan doen en wat te eten gaan halen om in de avond te genieten van een film en heerlijk te relaxen in bad. Zaterdag werd ik dan ook een keer niet wakker van de kids. Toch wel fijn die rust even.

Nu is het voor mij dus twee weken alleen in huis en daarna nog een weekje met de kinderen en dan vlieg ik half juli dus alweer naar huis. De komende twee weken zal ik dus langzaam aan ook al mijn spullen gaan inpakken en mij klaar maken voor het einde van mijn au pair jaar, want ja voor mij is het einde echt in zicht nu. 

PS: IK MIS DAPHNE ECHT WEL!